Afrika’da Asya’da Avrupa’nın güneyindeki sıcak ülkelerde, doğadaki hayvanların ölmesiyle üstlerine akbabaların üşüşmesi bir olur ve çok geçmeden ölen hayvandan geriye yanlızca bir iskelet kalır. Akbabaların bu beslenme alışkanlığı pek hoş görünmese de, aslında bu kuşlar son derece yararlı hayvanlardır. Çünkü akbabalar yemese, çürüyen bu hayvan leşleri sineklerin ürediği birer pislik yuvasına dönüşürdü. Akbabaların birçok türü vardır ve bunların çoğu, uzunlukları genellikle 1 metreyi bulan oldukça iri kuşlardır. Başları ve boyunları tüysüz olduğu için, ölü hayvanların içine başlarını koyar ve tüylerini hiç kirletmeden leşleri yiyebilirler. Çıplak olan bu baş ve boyun derileri türlerin birçoğunda renklidir. Akbabaların gagaları güçlü ve kıvrık, ayakları iri ve hantaldır. Yere indiklerinde genellikle ağır ve emin adımlarla yürür, ara sırada iri kanatlarını çırparak koşuştururlar. Akbabalar, güçlü ve geniş kanatlarıyla havada iyice yükselip daireler çizerken, Bir yandan da keskin gözleriyle yerdeki leşleri ararlar. Leşi gören ilk kuş hızla alçalır, öbürleride onu izleyerek bu ziyafete katılır. Bazen oburluk edip o